mulut kejang

oiiiiiittt ! mulut aku kejang weyyyy~ bila duk umah ni, tade sapa nk diajak berborak . tade sapa nk diajak bergurau . tade sapa nk teman aku bercakap . sampai tahap kejang mulut aku sebab tak bercakap . argggghhhh~!!


apa tak nya, bangun pagi jer, mak da pegi keje . abah, ade keje die sendiri . adek plak, pegi sekolah . abah slalu tade kat umah, kalo ada pun die ngadap lappy die je . mak pulak, lepas balek keje je, die da letih . pastu tido awal gile . adek, cam biasa, balek2 sekolah je buat hal sendiri kat bilik die . takpun main kuceng die . aku???? nak bercakap ngan sapa?? suma macam tak layan jer . aku cam rasa tak wujud je kat umah ni *mood sedih* . bila tak balik umah, mak asek tanye bila aku nak balek . tapi bila aku dah balek, tade sapa nk layan aku . suma wat keje sendiri . sama jer kalo aku tak balek . huh~


ini antara sebab aku tak suke balek umah~ sebab, aku cam rasa aku sorang2 jer kat umah ni . ase bosan pun iye jugak . tapi aku terasa sangat-sangat sunyi . hmmm~ nak mesej en.chubby pun, die da tido *entah ye tah tak, tak la ku tahu* . beliau tatau ke yg kekasih hati die ni kesunyian gile?? errrrgh~


nak tido pun sorang-sorang . makan sorang-sorang . borak pun sorang-sorang . errr~borak sorang-sorang?? gila ke?? huhu~ ye . dah boleh tahap gila la ni weyyy! isk2 . sedih .






p/s : b....syg bosan . sunyi . rindu . T_____T